Libartä da muier e fiöl (di Pietro “Pedar” Rebecchi)

Gh’é di mumeint in dla vita d’un om chi pölan anca traumatiśä, pr’esempi se tò muier e tò fiöla it disan che pr’un päri ad dé i van föra di pè… ciué no vuriva dì chi van föra ad cà. At dispiäs? I dmandan, ma no figürumas, par treintasés ur sum bon da cavämla benissim, anśi par dila cma lè an vëd l’ura.

Si parché pr’una giurnä e un buccon ho pudì fä cm’ho vurì e vendicäm ad tütt, mandä in sla furca tütt ill regul e riscuprì dill rob che propi am s’ éra dasmingä cma ieran. Ho pudì fä culaśion in müdant e lassä d’arśintä scüdella e cücciarein par dopa ‘l disnä, addrittüra seinsa mëttagh deintar l’acqua cl’é stä la prima roba che ill donn ad cà mia i m’han insegnä, atsé al s’incaccula mia, ma se vöin al völ fä ‘l ribelle o il ratt quand gh’é mia ‘l gatt al guärda in fassia a atsöin.

La prima vota c’am sum cattä dadnans al frigo ho ciappä la butteglia e ho tratt śù quattar o seincu gullon rigurusameint a canna, seinsa biccer e, sacrilegio, cul frigo vért, addrittüra m’é scappä una gussa par terra e allura ho ciappä una scranna, am sum sidì bell comud e ho s’pettä cl’as śügäva par sò cöint e dopa am sum cücciä e ho basä la śmaccia ad dü millimetar cl’era rastä lemò, un monümeint alla mè arruganśa, parchè in śert mumeint g’ho pagüra d’atsöin. Un giuran quälcadöin al sarà bon da spiegäm parché ill donn i vegnan matt quand i vëdan c’at lass al frigo vért pösé ‘d dü second.

Ho pudì fä sò ‘l lett quand vuriva, cun comud e inveci ca siguitä a girägh inturan fä dill cupariöl acrubatich par  drissä i linsö, cun la cunvinsion che tant, in dla meśura cl’ é rastä dasfatt, in dla mé camra passäva mia alma viva c’la pudiss fäs vegn’ un malghein.

Ho pudì lavä ‘l lavendein dal bagn’ sultant in un päri d’uccasion, mia tütt ill  vot che una gussa d’acqua la cattäva ‘l curagg’ da farmäsgh insima, ho disnä cun la tävla pariccia cul minim indispensabil, mangiä tütt in dal medesim tond e ho fatt una scuperta sensasiunäla, ill nutissi al telegiurnäl i vegnan datt pr’intregh e finalmeint sum astä bon da seintia tütt seinsa ‘l suttfond d’una valanga ad parol e d’argumeint chi m’intaressan tant cmé la finäla cunduminiäla dal turneu ad ciappanò. Ho arsintä i tond e ‘l tagam dopa avì fatt al gir cul mè cagnulein e, quand sum vegn’ indrè, lassägh mangiä ‘l so biscuttein in dua ‘l vuriva lü e dopa fäs curr a dré intant che i tappét i sgüiävan via che gnan Aladino al sariss astä  atsé bräv.

Am sum tirä via la sudisfasion da vëd un film seinsa pérd una parola e seinsa interveint seimpar in dal mumeint menu indicä e guardä una partida seinsa ca quälcadöin al pasass dadnas alla tele propi intant ca ieran a dré a batt un rigur. Ho pudì tiräm via i scärp in cà (!!) e par dispett fä dü pass in dal curridur intant ca guardäva ill savatt immagunì in un angulein con un sguärd da “chi é ca cmanda chemò?”.

Ho pudì leśś un libar in santa päś, mia che ogni tri par dü quälcadöin al ciama o al sa seda da pärt a té e l’aspetta c’at gir la pagina par cicciarä e ho mia duì saräm sò in quälca camra parché ill donn ad cà ieran dré a rangugnä tra ‘d lur parché i van d’accordi gnan in sl’ümditä ad l’acqua.

Natüralmeint quand ien vegn’ a cà gh’era tütt in urdin e alla dmanda Ti siamo mancate? am sum guadagnä un ätra śmana ad pürgatori, parché ‘l Signur al fa bell a dì da cüntä mia ‘d ball, ma Lü l’é mäi stä spus.

Pietro “Pedar” Rebecchi

> Se sei su Facebook, segui Sportello Quotidiano cliccando qui
> Se ti piace leggere gli approfondimenti di Sportello Quotidiano, scopri la raccolta cartacea cliccando qui