La tecnulugia e i grüpp ad uotsap (di Pietro “Pedar” Rebecchi)

Cära la mé gint g’ho in a meint che da che un briś as guardarum pö in fassia, sicürameint i farann un’aplicasion par mëtt una bèlla fotu c’la parlarà cun noi al post d’una parsona e al fatt a lè che magäri la dirà dill rob anca pösé intelligint.

La pudriss iess anca comuda è, mëta c’agh sia l’upsion “g’ho seimpar ragion mé”, at cärgh una bela fotu ad tò muier e oplà, pr’una vota at sintarä ill parol magich: “Hai ragione,scusa”, roba da fäs vegn’ un mancameint. Sicürameint però la custariss un occ’ ad la tésta e gh’é da sperä che prima che träla föra la sia culaüdä par bein parché se no gh’é ‘l risc’ c’la s’arvota e at cuminc’ a rangugnä anca cun la fotu. Agh calariss apéna cullé.

Me vuriss anca una quälca mudifica ai famigerä grüpp ad uotsap, prima ad tütt quand it mandan di video o dill barśalëtt vecc’ cmé Nué bisugnariss avigh la pusibilitä da dä un vut e alla térsa insüficinśa…boom…s’ciopa ‘l telefun. A mé ariva dal tütt, dla roba bèla e dl’ätra c’am ridariss gnan s’agh fiss vöi c’al ma fa glëtt. Dopa stüdiariss un’aplicasion par fä saltä pr’äria al sugètt ad la fotu, pr’esempi, vüna la mëta la fotu dl’ültma turta cl’ha fatt in sal grüpp ? Booom, la turta la s’ciopa e vula una brisla dapartütt. E si parchè l’é mia pusibil che una sira pogg’ al celülär in cüśeina e longh a scriv “chissà che buona”, “la mangerei tutta”, “ma che brava” e “mai che offri” cun tütt ill vibrasion c’al sé surbì alla mateina l’ho catä in dal bagn’, südä möi c’al ma guardäva imagunì e al ma fäva : “smorsam par piaser, almenu un urteina, g’ho una fam ca mangiariss i’auriculär e sum trid cmé la büla”. Un bell dè quälca mé amis al ma spiegarà in dua ‘l cata tütt chi videu cun dill dunein c’as cäva sù e oltretütt d’ogni tant na vëd quäldüna c’la fariss un bell lavur a cuatäs sö inveci da risciä di fardur. Capitul fasiët, mé sum mäi stä bon da fä un ragiunameint seinśa parol, inveci gh’é di padéla ch’ien bon da fä di discurs sultant cun l’emoticon e magäri i preteindan anca che té ‘t capisa, alura me digh : se té t’é vurì fä da spreśi a scriv parché mé g’ho da pérd meśa giurnä a decifrä cul ca t’é scritt ? Che oltretütt sum mäi stä bon da risolv i rebus e i m’en mäi piasì ?

E quand mandì via dill barśalëtt almenu guardì chi g’abbian, digh mia tant, ma almenu tri ann ad vita parché sa na leśś vüna ca cüntäva quand andäva a scola inveci che rid am vegna mäl a pinsä a i’ann che pasä.Vurum parlä dill fotu di tond ? Ma si däi, me g’ho feisbuch e siguit a vëd dill fotu cun di anvein, di turtei o ad piatt c’an ta capiss mia cusa ien. E sù di “mi piace”, ma che minera, ma fét a dì c’al ta piäs sa t’la mia tastä? Chi abbian sà fatt una quälca diavuleria par fä in möd e manera che quand ta schiss al laic vegna föra un cüciarein ad roba dal telefun e ‘t pöl alcät i barbis ?

Gh’é un’ätra roba c’la m’incuriusissa: di man in man ricév dill richiést d’amiciśia da donn pruvucant e sensuäl che ‘d solit i stan a Parigi o a Caracas, adesa va bein ca sum mia propi da trä via ma i g’han propi ätar da fä? Una vota par vëd sa sücediva o acetä e teimp quatar second l’ha cuminciä a mandäm di mesagg’ in un italian che in cunfront mé nonna l’era una prufesurësa e dopa l’ha calä l’ass: Venire in chat con me per divertire nudo dai. E si, mé g’ho scritt Tanaca in sla front… däi là.

Intant i siguitan, ogni dü o tri dé n’ariva vüna e la prima roba ca fagh l’é andä a vëd i’amis ca g’um in cumoin, seimpr’i solit, si di bei balanüd va là, pusibil c’av vegna mia ‘l dübì c’agh sia suta quälcosa ?

O gram fasulon, ad Riciard Gir agh n’é ‘pena vöi, tütt i’ätar i g’han da südä…o da pagä.

Quand i scrivan: “Vorrei essere tua coperta” tgniv in a meint ca gh’é dill cupért ca scäda e ätar chi servan pr’ascondas, svalton.

                                     Pietro “Pedar” Rebecchi