Vuriss vëd un film in piasintein (di Pietro “Pedar” Rebecchi)

M’é seimpar savì cär guardä i film e andä al cinu, però ho nutä chi fan, o i fan mia, dill rob ch’in dla vita reäla ien mia propi acsé, suartütt in dill prodüsion american. Pr’esempi quand gh’é un quälca film da bandì, tant cmé ia ciamäva me nonnu,sücceda atsé : prima ill guärdi is ferman in un bar e i catan sübit al post dadnans al bancon par sedas, in un ditt e fatt una camarera (gnocca) l’agh fà sgüiä un tond bèllé pront sùtta ‘l näs e lur i tacan a discurr in sla periculusitä dal quartier, i mangian la metä dla purśion e i  tran sù l’ültim gulon dal biccer intant ch’is levan sö, quälca muneda in sal banch seinsa mäi dmandä ‘l pressi e men che menu ciapä dal rèst e i pärtan.

Regularmeint i pustegian la macchina in mira a un ciopp ad delinqueint c’al pösé bräv l’ha fatt föra sò mär, i veg’nan sù e vigliacch una vota si säran la purtéra. Bota dill vot gh’é un delinqueint in füga e i fan chi des o dudas chilometar ad cursa intant chi sältan dill müréll chi päran di cavastarlein in amur. S’al fariss mé cmé minim im roban la macchina e trò indrè la meśa pursion dopa tarśeint metar e intant ca sum cucc’ par liberäm a stumagh gavriss da sperä ca süccéda gninta dadré, parchè l’è un attim.

Alla matteina gh’é dill famili chi fan culasion in sla tävla imbandì c’al pär un matrimoni, surrideint e bei ripusä, mé quand am lèv sö fagh pagüra fein a specc’, cära di grasia sa sum bon da puciä un gram biscott e l’ünich pensier l’é : stasira vagh in lett bunura, ad surrid as n’in pärla propi mia. Guärda un po’. Chemò par ciamä un tassì at gh’é da telefunä alla centräla, in di film inveci basta un’ucciä a déstra, vüna a sinistra, ‘lvä un brass e op, arriva una macchina bianca o giäda c’la passäva lemò par cäs. Da spëss as seinta la fräs famigerä: segua quella macchina,povar tacsista, ian fatt pösé inseguimeint che la puliśia. Gh’è ad bon che tütt ill macchin i van ad äria parché mäi ansöin fà benśina e chi tribülan mia a pusteggiä. Cittä cun veint milion d’abitant i catan da pusteggiä in un amen, an’n’ho mäi capì cmi fagan. E ill telefunäd ? Da maledücä, figh a cäs, i säran seinsa salütäs :

Che fai stasera? Nulla. Andiamo a cena? Va bene. Alle otto sono da te. Click. Ma un bongiuran? In dla vita reäla s’at fä un roba cumpagna at pöl vansä da presentät parché at ciap un leva dal nümar vöin. Ätar che seina.

I film horror im fann sgürä par tèrra dal rid…

I film horror po’ im fann sgürä par tèrra dal rid. Quälca dasprä al decida seimpar d’andä in un siid pr’ascuprì un segret o sarcä un sirial chiller e quand i decidan ? Quand gh’é una bèlla nott ca piöva che Diu la manda, tröna ca l’é un piaser e gh’é un veint ca fa süflä i scalaröl, dopa avì fatt una strä in meśa un bosch che anca i ram dill piant i büsan ai finestrein e i süplican da fäia vegn’ dein. Ma va lamò in una bèlla giurnä ‘d sul quand gh’é ciär no ? Magäri at veg’na mia dadnas vöin all’impruvis e al ta fà ciapä un malghein a tè e a mé ca sum a dré a guardä il film. Eh sacrameint!

Magäri gh’è una donna, in cà par lé, la seinta di rumur e di suspir, la decida d’andä sù pr’i scäl dla canteina (propi viätar, ca bastariss un rattein ad dü ettu par fäv sgaiä) ma ‘s pissa mia la lüs, la torcia la fünsiona mia nunustant quälca culpein,giüst è, sa sà mäi che ill batterì is cärgan a platon, pian pianein la fà i scalein, l’é teruriśä, SBAM, di pass, seimpar pösé taca ed eccu al culp ad geni. Lé cla disa : c’è qualcuno ? Ma second té ? Cus voot preteind ? C’al sirial chiller al sälta föra da un spigh e al ta disa : yuh uh, sum ché, at mé baccä can dal tò mond, bein adèss am n’in vagh se no arriva cl’ätar là cl’ha fatt che savì ca sum chemò par fät la péll. Oca infreinsa.

Quand ho fatt al suldä gh’era di s’ciopp ca sparäva al massim ott o veint culp, i’han fat di pass da gigant parché adessa i späran par tri quärt d’ura, is dasfardisan da par lur e i fan al medesim ciocch d’una pënna d’oca ca casca in dl’acqua, dill voot anca menu,

Vuriss vëd un film in piasintein!

Vuriss vëd un film in piasintein, cul pulisiott cun tant ad pansa parché l’é un mangiatur d’anvein quindi fä dü pass ad cursa al ga passa gn’an in dl’anticamra dal sarvéll, c’al sära seimpar la macchina anca quand al và a mangiä dal Milion, i delinqueint ca ien di pësgatt  e una batusa cla prepära la culasion cun latt, cafè e pan vecc’ e sla seinta un ballanüd in dal sulär la pärta cul mataréll in man e la savatta in dl’ätra, dopa vadum s’al tröva ‘l curagg’ da sälta föra “yuh uh” e fä ‘l galéttu.

Pietro “Pedar” Rebecchi